't Was in een grote music-hall
Hij zat in een loge alleen
En op het toneel stond zij en zong
Over het voetlicht heen
Ze zong een liedje zonder zin
En stepte er wat bij
Maar 't publiek hoorde haar graag
Haar stem was jong en blij
En met een ondeugend lachje
Keek ze soms eens naar hem heen
En toen zij in z'n ogen las
Zong ze het refrein voor hem alleen

refr.:
't Voetlicht is tussen ons in
Maar ik lees in je ogen, jonge man
Je wenst 't wel anders te zien
En droomt nog vannacht daarvan
Maar 't voetlicht blijft tussen ons in
Je krijgt slechts een kushand, heel zacht
En ik wens je goedenacht, goedenacht, goedenacht
Maar 't voetlicht blijft tussen ons in

Die avond wachtte hij en vroeg haar
Om een klein souper
Ze schudde lachend eerst het hoofd
En ging toch met hem mee
't Werd het oude lieve lied
Het leek een aardig spel
Maar daarvoor waren ze te jong
En klopte het hart te snel
En iedere avond zat hij nu
En keek naar haar alleen
En zong ze slechts voor hem, al keek
Ze nooit meer naar zijn loge heen

refr.

Tot hij haar zeide op een dag
Dat het liever uit moest zijn
Ze hechtten teveel aan elkaar
Dat gaf maar later pijn
't Kon niet eeuwig duren zo
Nu was het nog lichte band
Hij was verloofd en trouwde gauw
Met een meisje van zijn stand
Al hield hij heel veel meer van haar
Zijn vrouw kon zij niet zijn
Die avond, voor de laatste maal
Zong ze voor hem haar klein refrein

refr.