Duisternis die bang maakt, dwingend in haar begrip
Meters hoge golven, brekend op een klip
Dromend dat ik vast zit, op een zinkend schip
Dan ben jij de deur, die open gaat
Voel de warme zon, en weer kleur op mijn gelaat
Langzaam word ik wakker, jij komt dichter bij
Zijde zachte haren,vallen over mij
Voel je vlugge handen plagend in m’n zij
Je mond is al een bloem, die openstaat
Wachtend op de dagen ,die de liefde ons nog laat

zonder de seizoenen staat het leven stil
zonder februari word het nooit april
zomers klagen boeren altijd steen en been
’s winters zijn de vissers door hun netten heen
maanden kan het duren voor ik jou zal zien
word het weer de lente of de herfst misschien
dagen zal ik tellen als de winter valt
bij de telefoon al de champagne knalt
leg me erbij neer dat jij maar 1 keer komt
dat seizoen van ons waarin de tijd verstomd
wat de mensen zeggen, het laat me koud
'k aanvaard mijn lot , als jij maar van me houd

jij geeft me extra warmte , als mijn hart ooit bevriest
maar uit angst dat ooit een van ons verliest
ben je net als ik, een beetje triest
je mond is als een bloem, die opengaat
zoekend naar de ruimte, die de liefde ons nog laat

zonder de seizoenen staat het leven stil
zonder februari word het nooit april
zomers klagen boeren altijd steen en been
’s winters zijn de vissers door hun netten heen
maanden kan het duren voor ik jou zal zien
word het weer de lente of de herfst misschien
dagen zal ik tellen als de winter valt
bij de telefoon al de champagne knalt
leg me erbij neer dat jij maar 1 keer komt
dat seizoen van ons waarin de tijd verstomd
wat de mensen zeggen, het laat me koud
'k aanvaard mijn lot, als jij maar van me houd

dagen zal ik tellen als de winter valt
bij de telefoon als de champagne knalt
leg me erbij neer dat jij maar 1 keer komt
dat seizoen van ons waarin de tijd verstond
wat de mensen zeggen, het laat me koud
'k aanvaard mijn lot, als jij maar van me houd

zonder de seizoenen staat het leven stil
zonder februari word het nooit april
zomers klagen boeren altijd steen en been
’s winters zijn de vissers door hun netten heen
maanden kan het duren voor ik jou zal zien
word het weer de lente of de herfst misschien
dagen zal ik tellen als de winter valt
bij de telefoon al de champagne knalt
leg me erbij neer dat jij maar 1 keer komt
dat seizoen van ons waarin de tijd verstond