Suzanne neemt je mee Naar een bank aan het water Duizend schepen gaan voorbij En toch wordt het maar niet later
En je weet dat ze gek is Want daarom zit je naast haar En ze geeft je pepermuntjes Want ze geeft je graag iets tastbaars
En net als je haar wilde zeggen Ik kan jou geen liefde geven Komt heel de stad tot leven En hoor je meeuwen schreeuwen Je hebt steeds van haar gehouden
Refrein: En je wilt wel met haar meegaan Samen naar de overkant En je moet haar wel vertrouwen Want zij houdt al jouw gedachten in haar hand
En Jezus was een visser Die het water zo vertrouwde Dat hij zomaar over zee liep Omdat hij had leren houden
Van de golven en de branding Waarin niemand kan verdrinken Hij zei: als men blijft geloven Kan de zwaarste steen niet zinken
Maar de hemel ging pas open Toen zijn lichaam was gebroken En hoe hij heeft geleden Dat weet alleen die visser aan het kruis
En je wilt wel met hem meegaan Samen naar de overkant En je moet hem wel vertrouwen Want hij houdt al jouw gedachten in zijn hand
Suzanne neemt je mee Naar een bank aan het water Je onthoudt waar ze naar kijkt Als herinnering voor later En het zonlicht lijkt wel honing Waaraan kinderen zich tegoed doen
Refrein
En je moet haar wel vertrouwen Want zij houdt al jouw gedachten in haar hand