Moeder verloor de strijd
Ging naar de eeuwigheid
En kleine Henk (??)
Bracht moesje mee naar 't graf
Maar hij besefte niet
Ondanks zijn groot verdriet
Dat nu zijn moesje voorgoed hem verliet

refr.:
Bij de muur van 't oude kerkhof
Wacht 't knaapje, droef en teer
't Vraagt aan Ons Lief Heertje boven
"Wanneer komt mijn moesje weer
Vader zegt dat moesje slaapt hier
U kan alles, is dat waar
Roept m'n moedertje dan wakker
Want ik kan heus niet buiten haar
Roept m'n moedertje dan wakker
Want ik kan heus niet buiten haar"

Bij het ter ruste gaan
En als hij op moest staan
Miste hij meer en meer
Zijn moeders kussen weer
Leeg werd 't om hem heen
Voelde zich droef alleen
Slecht bij het graf vond
Hij troost, naar 't scheen

refr.

Smart om z'n moeders dood
Werd hem op 't laatst te groot
En ijlend riep hij: "Moe
Straks kom ik naar je toe"
En op een zek're keer
Toen lag z'n vader teer
't Ventje in 't graf bij
Z'n moedertje neer

Bij de muur van 't oude kerkhof
Kwam het knaapje nimmer meer
't Was vereend weer met z'n moesje
Daar bij Onze Lieve Heer
Zonder moedertje te leven
Daarvoor was hij nog te klein
Daarom kon hij in de hemel
Alleen bij haar gelukkig zijn
Daarom kon hij in de hemel
Alleen bij haar gelukkig zijn