Kleine Dirkje speelde bij de vijver, touwtje spring
Toen hij plotseling viel en spoedig kopje onder ging
Maar zijn trouwe hond, die beet hem stevig aan zijn mouw
Toen hij was gered zei Dirkje rillend van de kou

Twee grote kluiven koop ik voor mijn kleine vriend
Mijn trouwe maatje, want dat heeft hij wel verdiend
Twee grote kluiven haal ik bij de slagerij
Als een beloning voor die lieve hond van mij

Maar niet iedereen is in zijn hart een dierenvriend
Kleine Dirk zijn hond, die stierf verdacht en onverdiend
Hij lag uitgehongerd vastgebonden aan een boom
Dirkje's leven was veranderd in een boze droom

Twee witte rozen koop ik voor mijn kleine vriend
Mijn trouwe maatje, want dat heeft hij wel verdiend
Ik graaf een kuiltje bij de vijver in de grond
En leg die rozen op het grafje van mijn hond
Die witte rozen heeft hij meer dan ooit verdiend
Twee witte rozen voor mijn allerbeste vriend