Vanmiddag heb ik zeker veertien dokters afgewerkt
Nu zitten d'r nog vijf of zes te wachten in de hal
Jawel meneer, ze komen naar mij toe, zoals u merkt
Ik ben dan ook een heel speciaal geval
Vaak staan ze voor me in de rij, het duurt weleens een uurtje
En als men ongeduldig wordt zeg ik: Niks aan te doen
Vermaakt u zich maar eventjes daar in het fietsenschuurtje
D'r ligt nog wel een Panorama of een Waterkampioen

Ik lijd aan hyperparathalamofibrose
Dat zegt de universiteit
Wie daar nog nooit gehoord heeft van die diagnose
Dus van mijn hyperparathalamofibrose
Die raakt op staande voet zijn baantje kwijt

Ik zeg altijd beleefd: u mag gaan zitten op die stoel
U mag mij ondervragen over alles wat u ziet
U mag mij ook betasten want het is voor 't goeie doel
Alleen, mij kietelen, dat mag u niet
En kom me niet aan boord met van die onbeschaamde vragen
Hoeveel ik rook, hoe vaak ik plas, en wat voor pil ik slik
In mijn huis hebben dokters zich als heren te gedragen
Ik wil alleen maar van u weten: Rara, welke kwaal heb ik?

Ik lijd aan hyperparathalamofibrose
Dan kun je zulke dingen doen
't Is door de knapste professoren uitgeplozen
Ik lijd aan hyperparathalamofibrose
Dat is heel zeldzaam: een op tien miljoen

Vervolgens krijg ik van de arts natuurlijk een recept
Dan roep ik soms, terwijl ik dat papiertje bestudeer:
Zeg, wist u niet dat u niet-te-lezen hanepoten hebt?
Schrijf dat nog maar eens over. Honderd keer
Wanneer we aan het eind van de visite zijn gekomen
Geef ik een briefje mee voor de professor van de VU
Ik zeg: 't Is voor uw baas, en denk erom, niet openstomen
Want wat er in dit envelopje zit, gaat namelijk over U

Ik heb geen hyperparathalamofibrose
't Is een bedenksel van mijn brein
Ik was gewoon een beetje aan het fantaseren
Het is onmogelijk de rollen om te keren
Al zou 't voor dokters vast wel nuttig zijn