Zoveel leegte
En zoveel eenzaamheid
Zwarte wolken
Boven een zee van tijd
Jij liet niet eens de klokken slaan
Dan was de pijn misschien eerder weggegaan
Maar nee
Als een donderslag
Hoorde ik dat jij een ander zag

Koud is de pijn en diep is de wond
Weg is de lach om jou mooie mond
Donkere wolken, ze draaien rond
Sinds jij een ander vond

Koude regen
Tegen m’n wangen aan
Ik weet niet
Waar ik heen moet gaan
Dus ik sluip uren door de stad
Ik ben koud, warm, nuchter en zat
Want steeds bij elke donderslag
Zie ik hoe jij in zijn armen lag

Koud is de pijn en diep is de wond
Weg is de lach om jou mooie mond
Donkere wolken, ze draaien rond
Sinds jij een ander vond

En ik zou moeten vergeten
Heel ver bij jou vandaan
Maar ik wil niet beter weten
Dus ik laat mij gaan

Koud is de pijn en diep is de wond
Weg is de lach om jou mooie mond
Donkere wolken, ze draaien rond
Sinds jij een ander vond

Koud is de pijn en diep is de wond
Weg is de lach om jou mooie mond
Donkere wolken, ze draaien rond
Sinds jij een ander vond