Luistert naar de droevige avonturen Naar de vele zorgen, de angst en pijn Die een kleine man steeds maar moest verduren Omdat hij zo graag beroemd wou zijn
refr. Hij was zomaar een mijnheer Z'n pa was een mijnheer Z'n broer was een mijnheer Hijzelf was een mijnheer, niets meer
Om zijn naam vermeld te zien in de kranten Sprong hij op een dag, bevend als een riet Midden in de Seine, ver van de kanten Maar de journalisten zagen 't niet 'n Brave burger bracht hem weer op het droge En verwarmde hem met een glas cognac Zo bracht dus zijn ferm en manmoedig pogen Hem in plaats van roem slechts een druipnat pak
refr.
Nooit zag men zijn foto op aanplakborden Nooit verscheen zijn beeltenis in de krant En om, hoe dan ook, toch befaamd te worden Stak hij het gebouw van de krant in brand Toen hij daarna riep: "Ik heb 't aangestoken!" Hoonde men: "Daarvoor ben jij veel te bang" Toen heeft men 'n and're sukkel opgedoken Die heel vlot bekende, na zachte dwang
refr.
Toch kwam de beroemdheid nog in z'n leven Dat geluk kwam sluipend en onverwacht Voor een misdaad die hij niet had bedreven Werd hij opgepikt en ter dood gebracht En de roem viel over hem als 'n lawine Zijn wat bleke kop kwam in elke krant Toen hij sneefde onder de guillotine Was hij 'n beroemdheid in 't hele land
Hij werd meer dan een mijnheer Z'n pa bleef een mijnheer Z'n broer bleef een mijnheer Maar hij verwierf zich roem en eer
Maar een drukfout kwam zijn geluk bederven Z'n naam werd in de kranten verkeerd gespeld Zo bleef hij dus, ondanks zijn moedig streven Zomaar een mijnheer, gen befaamde held