Ik moet altijd even stilstaan als ik aankom op een tweesprong Ik draai me om en zie de mensen die mijn pad hebben gekruisd
Bekende lijven, liefdes die ik heb verspeeld Zij zingen zoals ik zong, met hen heb ik mij nooit verveeld Ik kan nog terug en ze omhelzen, maar ik voel dat ik moet gaan
Mijn leven lang voel ik een vuur dat ongedurig aan mij vreet Terwijl de kou juist om mijn hart slaat na iedere nieuwe vlam Is het laf of juist uit liefde dat ik ze steeds weer doof Trouw niet aan mij besteed, vrijheid is mijn vast geloof Ik kan nog terug naar alles veilig, maar ik kies voor het avontuur
Het doet me ook dit keer weer zeer, weg te lopen van een vriendschap Ik hou me flink, maar mis jouw woorden die mijn ziel hebben gestreeld Treur om de trouw, om de hartstocht die ik nu beschaam Waarom neem ik dan die stap, ik leefde mijn leven in jouw naam Ik kan nog terug naar het verleden, maar de toekomst trekt me meer en meer, steeds meer
Ik ga waar geen mens mij verwacht Blind voor wie mij wil binden Ik ga mee met wie naar mij lacht En laat die mij beminden Zo kan ik blijven vluchten Mij sterk voelen op jacht Omdat ik vlieg op hun kracht
Mijn liefste ben ik als de dood Dat ik door weg te gaan jou kwijtraak Hoe kan je houden van een kerel als die 's nachts niet naast je ligt?
Weet dat heel mijn lijf en heel mn leven in dienst staan van jou Met alle fouten die ik maak, met al mijn twijfels over trouw Ben ik bang dat ik niet bij je terug kan, onze liefde is te groot zo groot, zo groot
Ik ga waar geen mens mij verwacht Blind voor wie mij wil binden Ik ga mee met wie naar mij lacht En laat die mij beminden Zo kan ik blijven vluchten Mij sterk voelen op jacht Omdat ik vlieg op jouw kracht, jouw kracht
Ik kan op eigen benen staan Juist omdat ik zo'n steun bij jou vind Jij bent zo sterk, zo wijs, zo dapper, dat jij mij mijn vrijheid schenkt Vanuit jouw bastion van liefde gun jij mij elke geile gril Jij ziet in mij het kind dat na zijn spel weer schuilen wil Zo brengt ons afscheid ons juist samen, wie mij lief heeft laat mij gaan