Hij was mijn enigst kind, mijn grote kleine vriend
Zoals je op de aarde, er ooit maar eentje vind
Vaak liep ie aan mijn hand en na een straatje rond
Steeds naar dat winkelraam, waar dat kinderfietsie stond

refr.:
Morgen zou het zijn verjaardag zijn, morgen dan werd ie zeven jaar
't allerlaatste wat ie zeggen zou
Nog een nachie slapen en dan krijg ik mijn fietsie

Hij was mijn grootste trots en ook een troost voor mij
Maar het leven was te zwaar, voor veel verwennerij
Ik spaarde cent voor cent en kreeg het voor elkaar
En in de zolderkast, stond het fietsie voor hem klaar

refr.

Hij zei ik ga naar school, nam afscheid met een lach
Het was de laatste keer dat ik hem zo nog zag
Een auto reed te hard, greep hem in volle vaart
Het leven van mijn kind, wat is dat een ander waard

Morgen zou het zijn verjaardag zijn, morgen dan werd ie zeven jaar
't allerlaatste wat ie zeggen zou
Pappie, het was niet mijn schuld he, krijg ik toch nog mijn fietsie