De mist in m'n kop
Die doemt weer op
Vertroebelt m'n gezicht
Terwijl ik zo net nog kijken kon
Tot aan de verste horizon
Zit alles nou potdicht
Nog geen meter zicht

Ik voel dat smaak-en-allure
In een grijze brij wegzinkt
Ik volg niet meer 't gezond verstand
Ik volg het oer-instinct

Ik volg de drift
Ik zit in de lift
Die naar beneden schiet
Er is geen houden an
Een terugweg is er niet

Dat ene, dat moet
Dat ene, dat zal
Dat ene gebeurt in elk geval
Ik nader omzichtig
Ik krijg beet, verdomd
Ik voel hoe m'n zender in werking komt

Wat een man voor dat ene niet zegt en niet doet
Al wat 'ie lief heeft, verraadt 'ie als 't moet
Hij smoest en hij smeekt
Hij pleit en hij preekt
Hij soebat, hij zeurt
Totdat het gebeurt
In het Grote uur U

En nu...
De mist in m'n kop
Die trekt weer op
Ik krijg opeens weer zicht
En nou maar hopen
Dat de goeie naast me ligt