Ik ben de moeder van de chansonnier
Ik ben zijn moeder, en hij is mijn jongen
Hij was vanmorgen nog op Brussel twee
Daar heeft-ie weer zijn moederlied gezongen
Hij heeft zelf de muziek gecomponeerd
En ook de woorden heeft-ie zelf geschreven
Het is erg mooi, en erg geinspireerd
Echt wat je noemt: gegrepen uit 't leven
Je hoort 't elke slagersjongen fluiten
Dat scheelt meteen een stuk, hoor, in de duiten!

refr.:
Ik ben de moeder van het moederleed
Dat nummer twee is op de hitparade
Ik ben zijn moeder, als u dat maar weet
Het is mijn jongen, en het is mijn leed

Mijn zoon is nu al dagen op tournee
Het was vervelend, maar het moest gebeuren
Ik zei natuurlijk: Jochie, ik ga mee
Maar toen begon die vrouw van hem te zeuren:
"Als moeder meegaat, nou, dan ga ik niet"
"Da's goed", zeg ik, "dan moet je het maar laten
Per slot ben ik de moeder van het lied"
Maar toen begon mijn zoon het goed te praten
Ik zeg: "O, zit dat zo? Dus voor zo'n flodder
Sleur jij je ouwe moeder door de modder"

refr.

"En bovendien, wanneer je zo begint
Dan moet je toch es eventjes vertellen:
Waarom heb jij een breitschwanz persianer, lieve kind
Terwijl ik het met een petit-gris moet stellen?
Want wanneer ik niet zo geleden had
(Vraag maar aan Jan hier hoe ik heb geleden)
Dan had jij nou geen vijftien piek, hoor schat
Om aan een potje nachtcreme te besteden"
Enfin, u snapt: Aan tranen geen gebrek
Maar hoe dan ook, ik kreeg een mooie cheque

Ik ben de moeder van het moederleed
Dat nummer twee is op de hitparade
Ik ben de moeder die in stilte weent
Ach wanneer, wanneer word ik nummer een?