Paco pixiñas, zorro confeso,
Fuche en carroza pra o cimenterio.
Tanto rillar na carne de cocho,
Tanto rilliar, matóute un arrouto.
Un torozón finóu cos teus días,
Cómo te alcontras paco pixiñas.
Púñache os cornos seica a parenta,
Síguechos pondo, postmortem, seica.
Das malas língoas non fagas precio,
Durme tranquilo no teu sartego.
Vendiche vento, vendiche leria,
Todo se vende, menos decencia.
Todo ten precio, todo se compra,
Todo se vende, menos vergonza.
Diñeiro podre non fai mercede,
Alma mesquiña todo empodrece.
Cómo che vai cariña de entroido,
Tanto aforrar pra agora estar morto.
Deus faga parvos que nos manteñan
Pois onde hai listos, zorros non medran.
Deixache as zocas polos zapatos,
De qué che sirve nise buraco.
De mau á boca pérdese a sopa,
Paco pixiñas, cómo te alcontras.
Cinco e máis cinco non son un cento
Bótalle a conta, verás que é certo.
A nosa terra nada che debe,
Nada lle importa que alá te quedes
Dándolle estrume ó chan alleo
Pois a galicia sóbralle esterco.
Si fuches pobo, díl desertache,
Paco pixiñas, requiescat in pace.