Je mag niet van de stoep af tot aan het blauwe huis
Niet verder met je fietsje en voor het eten thuis
Zo reed ik langs de buurman, dag, hij zwaaide nog naar mij
En voordat ik het wist was ik het blauwe huis voorbij
De straat uit en de weg op, waar toen nog De Gruyter stond
De Borgward van de dokter en de melkboers ijzeren hond
Ik zag een paard beslagen worden bij de oude smederij
Steeds maar verder en vergeten, alles wat m'n moeder zei

Je mag niet van de stoep af tot aan het blauwe huis
Niet verder met je fietsje en voor het eten thuis
En almaar reed ik verder, zo de weg met klinkers af
Ik dacht alleen aan ginder, nee, ik dacht niet meer aan straf
'k Was heel de tijd vergeten en ik wist hier heg noch steg
Na elke bocht of kruising lokte weer een nieuwe weg
Op mijn fietsje verder trappend langs de laatste huizenrij
Kon ik mij niet meer herinneren wat mijn moeder ook weer zei

Voor zijn verjaardag kreeg mijn zoontje een splinternieuwe fiets
Toen hij er op vandoor ging dacht ik opeens aan iets
Je mag niet van de stoep af, tot aan het blauwe huis
Niet verder met je fietsje en voor het eten thuis