Ik heb mijn karretje gepakt, het hekje heeft me doorgelaten
Ik ben de rekken langs gegaan, nu heb ik alles bij elkaar
'k Ben al die tijd alleen geweest en geen mens heeft me geholpen
Maar aan het eind van Albert Heijn sta ik tenslotte toch voor haar
'Juffrouw A. Peters' staat te lezen op het speldje op haar borst
Ze is alleen maar een machine die de kassa moet bedienen
Maar een representatieve, in haar oranje schort

Ze kijkt me ongeduldig aan; ik zet de spullen bij de kassa
En zonder iets te zeggen begint ze aan te slaan
Ik sta daar maar wat te hangen met m'n centen in m'n hand
Zij heeft kuiltjes in haar wangen maar ik besta niet eens als klant
'Juffrouw A. Peters' staat te lezen op het speldje op haar borst
Ik zou haar wel willen kussen maar de kassa zit ertussen
O, wat zou ze trouwens schrikken als ik het dorst

Als ze alles bij elkaar heeft noemt ze enkel het bedrag (Wilt u ook zegels?)
En dat is misschien wel alles wat juffrouw Peters zeggen mag
Ik wou dat zij me even zag en ik zie opeens een kans
Ik buig een beetje naar haar over en dan vraag ik: "Heet jij Ans?"
Juffrouw A. Peters lacht verlegen want dat had ze niet verwacht
Ik zou haar wel willen kussen maar de kassa staat ertussen
En ach, ik mag al blij zijn als juffrouw Peters lacht

Juffrouw A. Peters lacht verlegen want dat had ze niet verwacht
Vragen hoe juffrouw Peters heet is iets wat eigenlijk niet mag
Als ik m'n tas heb ingepakt heeft zij de slappe lach
Als ik m'n tas heb ingepakt heeft zij de slappe lach