refr.:
Schuld en boete, wat een lekker gevoel
Ik schrijf nog een giro uit in m'n luie stoel

't Is de schuld van 't vrije Westen ('t is onze schuld)
Gaven wij dan niet het beste ('t is onze schuld)
Aan het volk der Boethoelezen
Ja, we leerden ze Chinezen
Vogelnest met mes en vork
Poedermelk en blikken pork
En voor elke Toeareg een Tomado afdruiprek
Er komt geen eind aan ons gezwoeg
Voor ons is het nooit genoeg

refr.

't Is de schuld van ons in 't Noorden ('t is onze schuld)
Dat ze daar elkaar vermoorden ('t is onze schuld)
In het verre Zuidzeeland
Omdat op dat witte strand
Ooit een fraaigekleurde folder
Van een kerkje in een polder
In een fles is aangespoeld
Onze schuld werd diep gevoeld
Blijf in je geweten wroeten
Nog meer schuld en nog meer boete

refr.

Valt een Witrus van z'n fiets
Ja, dan heb ik toch zoiets
Van; wat een ongelofelijke bult
Het is allemaal mijn schuld

Al die schuld en boete, o wat is dat fijn
Met de hartelijke groeten uit de delta van Calvijn